بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿1﴾ مَلِكِ النَّاسِ ﴿2﴾ إِلَٰهِ النَّاسِ ﴿3﴾ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿4﴾ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿5﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿6﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

بگو: پناه می‌برم به پروردگار مردم، ﴿1﴾ به مالک و حاکم مردم، ﴿2﴾ به (خدا و) معبود مردم، ﴿3﴾ از شرّ وسوسه‌گر پنهانکار، ﴿4﴾ که در درون سینه انسانها وسوسه می‌کند، ﴿5﴾ خواه از جنّ باشد یا از انسان! ﴿6﴾