دعا             ۳۳

وَ كَانَ، مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ فِي الِاسْتِخَارَةِ

اللّهُمّ إِنِيّ أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ، فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْضِ لِي بِالْخِيَرَةِ وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ الِاخْتِيَارِ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ ذَرِيعَةً إِلَى الرّضَا بِمَا قَضَيْتَ لَنَا وَ التّسْلِيمِ لِمَا حَكَمْتَ فَأَزِحْ عَنّا رَيْبَ الِارْتِيَابِ، وَ أَيّدْنَإ؛سسّّ بِيَقِينِ الْمُخْلِصِينَ. وَ لَا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمّا تَخَيّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَكَ، وَ نَكْرَهَ مَوْضِعَ رِضَاكَ، وَ نَجْنَحَ إِلَى الّتِي هِيَ أَبْعَدُ مِنْ حُسْنِ الْعَاقِبَةِ، وَ أَقْرَبُ إِلَى ضِدّ الْعَافِيَةِ حَبّبْ إِلَيْنَا مَا نَكْرَهُ مِنْ قَضَائِكَ، وَ سَهّلْ عَلَيْنَا مَا نَسْتَصْعِبُ مِنْ حُكْمِكَ‏ وَ أَلْهِمْنَا الِانْقِيَادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَيْنَا مِنْ مَشِيّتِكَ حَتّى لَا نُحِبّ تَأْخِيرَ مَا عَجّلْتَ، وَ لَا تَعْجِيلَ مَا أَخّرْتَ، وَ لَا نَكْرَهَ مَا أَحْبَبْتَ، وَ لَا نَتَخَيّرَ مَا كَرِهْتَ. وَ اخْتِمْ لَنَا بِالّتِي هِيَ أَحْمَدُ عَاقِبَةً، وَ أَكْرَمُ مَصِيراً، إِنّكَ تُفِيدُ الْكَرِيمَةَ، وَ تُعْطِي الْجَسِيمَةَ، وَ تَفْعَلُ مَا تُرِيدُ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

الدعا             ۳۳

دعاي آنحضرت در درخواست خير و نيکي

بار خدايا من به داناييت ( به خير و شرم ) از تو خير و نيكي درخواست مي نمايم ، پس بر محمد و آل او درود فرست ، و خير و نيكي را برايم مقدر فرما و شناسايي اختيار و برگزيدن را به ما الهام نما ( ما را به حكمت و مصلحت آنچه درباره ما اختيار كرده اي آشنا ساز ) و آن را وسيله خشنودي به آنچه براي ما مقدر كرده اي و وسيله سر فرود آوردن به آنچه حكم نموده اي قرار ده ، و نگراني شك و دو دلي را از ما دور كن ، و ما را به يقين و باور اخلاص دارندگان ( آنان كه از روي حقيقت عبادت و بندگي كرده و هيچگاه به تو شريك نياورده و به رضاي تو تن داده اند ) تأييد و كمك فرما و ما را به ناتواني شناسايي آنچه اختيار كرده اي گرفتار مفرما ( ما را به خود وامگذار كه از آنچه اختيار نموده اي بازمانيم ) تا تقدير تو را ( آنچه مقدر كرده اي ، يا عظمت و بزرگيت را ) سبك شماريم ، و جاي رضا و خشنوديت را ناپسنديده دانيم ، و به راهي كه از نيكي انجام و پايان كار دورتر و به خلاف عافيت و رهايي يافتن ( از بدي ) نزديكتر است برگرديم آنچه را از تقدير تو كه نمي پسنديم پيش ما محبوب گردان ، و آنچه را از قضاي تو كه دشوار مي داريم بر ما آسان فرما و فرمانبري براي مشيت و خواسته ات را كه بر ما وارد نموده اي به ما الهام گردان تا پس انداختن آنچه را جلو انداخته اي و جلو انداختن آنچه را پس انداخته اي دوست نداشته باشيم ، و آنچه را دوست داري ( خواسته اي ) ناپسند نشماريم ، و آنچه را ناپسند داري برنگزينيم و كار ما را به راهي كه پايانش پسنديده تر و مرجع و بازگشتش گرامي تر است به پايان رسان ، زيرا تو چيز نيكو عطا مي كني ، و نعمت بزرگ مي بخشي ، و آنچه مي خواهي بجا مي آوري ، و تو به هر چيز توانايي .