وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَى الْهِلَالِ
أَيّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ، الدّائِبُ السّرِيعُ، الْمُتَرَدّدُ فِي مَنَازِلِ التّقْدِيرِ، الْمُتَصَرّفُ فِي فَلَكِ التّدْبِيرِ.
آمَنْتُ بِمَنْ نَوّرَ بِكَ الظّلَمَ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَات
سُلْطَانِهِ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزّيَادَةِ وَ النّقْصَانِ، وَ الطّلُوعِ وَ الْأُفُولِ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ، فِي كُلّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ، وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبّرَ فِي أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَإ؛ععّّ صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ
فَأَسْأَلُ اللّهَ رَبّي وَ رَبّكَ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ، وَ مُقَدّرِي وَ مُقَدّرَكَ، وَ مُصَوّرِي وَ مُصَوّرَكَ أَنْ يُصَلّيَ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لَا تَمْحَقُهَا الْأَيّامُ، وَ طَهَارَةٍ لَا تُدَنّسُهَا الْآثَامُ
هِلَالَ أَمْنٍ مِنَ الْآفَاتِ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السّيّئَاتِ، هِلَالَ سَعْدٍ لَا نَحْسَ فِيهِ، وَ يُمْنٍ لَا نَكَدَ مَعَهُ، وَ يُسْرٍ لَا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ، وَ خَيْرٍ لَا يَشُوبُهُ شَرٌّ، هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ.
اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ، وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبّدَ لَكَ فِيهِ، وَ وَفّقْنَا فِيهِ لِلتّوْبَةِ، وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ، وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنّةَ، إِنّكَ الْمَنّانُ الْحَمِيدُ، وَ صَلّى اللّهُ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ الطّيّبِينَ الطّاهِرِينَ.
دعاي آنحضرت به وقت ديدن ماه نو
اي آفريده شده فرمانبردار ، اي هميشه در رفتار شتاب كننده ( چون ماه در بيست و هشت شبانه روز به دور فلك مي گردد و ساير كواكب كه تندروترين آنها زهره و عطارد و خورشيد است نزديك به يك سال مي گردند ) اي آمد و شد كننده در منزلها و جاهايي كه ( براي آن به مقدار مخصوص و راه مخصوص كه حكمت اقتضا مي كند ) قرار داده شده ( اشاره به قول خداي تعالي " سوره 36 ، آيه 39 " : والقمر قدرناه منازل حتي عاد كالعرجون القديم يعني و گردش ماه را در منزلهايي قرار داديم تا اين كه مانند شاخه خرماي خشك شده كج گشته ديرينه " زرد و لاغر ، به منزل اول " بازگردد )اي تصرف كننده در فلك و چرخي كه جاي تدبير و نظم ( امور ) است ايمان آوردم به كسي ( خدايي ) كه به وسيله تو تاريكيها را روشن كرد ، و به سبب تو مشكلات امور را آشكار ساخت ، و تو را نشانه اي از نشانه هاي پادشاهي ( استيلاء و غلبه ) خود و نشانه اي از نشانه هاي قدرت و تواناييش ( بر همه چيز ) قرار داد ، و تو را خدمتگزار و فرمانبردار كرد با فزوني ( نور و روشنايي مانند شب چهاردهم ماه ) و به كاستن ( آن مانند شب يكم ماه ) و به طلوع و هويدا شدن ( در بالاي افق ) و به غروب و پنهان گشتن ( در زير كرانه آسمان ) و به روشن گرديدن ( از خورشيد ، يا روشن نمودن ) و تيرگي ( بر اثر حائل شدن زمين ميان ماه و خورشيد ، يا تيره ساختن كه آن بر اثر حائل شدن جرم ماه است ميان ما و جرم خورشيد ، ولي درست تر آن است كه گفته شود : و به روشن شدن و تيرگي ) در همه آن حالات و چگونگيها تو او را فرمانبردار و به سوي اراده و خواسته اش شتاب كننده اي منزه و پاك ( از نقايص ) است او ( شگفتا ) چه شگفت است آنچه ( بر حسب اراده اش ) در آفرينش تو مقدر نموده ! و چه دقيق و باريك است آنچه درباره تو انجام داده ! تو را كليد ماهي نو براي كاري نو ( كه چگونگي آن براي ما هويدا نيست ) قرار داده از خدايي كه پروردگار من و پروردگار تو و آفريننده من و آفريننده تو و تقديركننده من و تقديركننده تو و صورت بخشنده من و صورت بخشنده توست درخواست مي نمايم كه بر محمد و آل او رحمت و درود فرستد ، و تو را ماه بركت و نيكي گرداند كه روزها آن بركت را از ميان نبرد ( بلكه هر روزي بر اثر بجا آوردن كارهاي شايسته از روز ديگر نيكوتر باشد ) و ماه با طهارت و پاكي كه گناهان ، آن را چركين نسازد ( چنان ماهي كه از اعضا و اندام كارهاي ناشايسته سر نزند ) ماه ايمني از آفتها و تباهيها و سلامتي و بي گزندي از بديها ( : كبر ، حسد ، حرص ، غرور ، حب مال و مانند آنها ) ماه سعادت و نيكبختي كه نحوست و بد اختري در آن راه نيابد ، و ماه بركت كه سختي در زندگي با آن نباشد ، و ماه آساني كه دشواري با آن ممزوج و درهم نشود ، و ماه خير و نيكي كه بدي با آن آميخته نگردد ، ماه ايمني ( از شيطان و هواي نفس ) و ايمان ( گرديدن به خدا و رسول و اوصياء آن حضرت - عليهم السلام - ) و نعمت و احسان و سلامتي و اسلام ( فرمانبري از آنچه دستور داده اند ) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را از خشنودترين كساني كه هلال بر آنها طلوع نموده قرار ده ، و از پاكيزه ترين كساني ( از اوصاف نكوهيده ) كه به سوي آن نگاه كرده اند ، و از نيكبخت ترين كساني كه تو را در آن ماه پرستش مي كنند ، و ما را در آن براي توبه و بازگشت ( از گفتار و كردار ناشايسته ) توفيق ده ، و از گناه حفظ فرما ، و از بجا آوردن معصيت و نافرمانيت نگاهدار و سپاسگزاري از نعمت و بخشش خود را در آن در دل ما انداز ، و پوششهاي عافيت ( آنچه كه مانع و جلوگير از زيان و بدي است ) را به ما بپوشان ، و به وسيله كامل كردن طاعت و فرمانبريت در آن ، نعمت ( خود ) را بر ما كامل ساز ( بيش از پيش گردان ) زيرا تو بسيار نعمت دهنده و ستوده شده اي و خدا درود فرستد بر محمد و آل او كه ( از هر گناهي ) پاكيزه و ( از اوصاف ناپسنديده ) پاك هستند .